Apulijskie przysmaki – przewodnik kulinarny

245

Co zjeść w Apulii, żeby poznać ten region od strony kuchni? W tym wpisie postaram się pomóc w wyborze odpowiedniego dania. I zrozumieć, dlaczego mówi, się, że w Apulii zawsze płacze się dwa razy, kiedy przychodzimy do stołu i kiedy wstajemy:)(,,In Puglia insomma si piange sempre due volte, quando si arriva a tavola e quando ci si alza”)

Pytania o podróż? Chcesz podzielić się zdjęciami i przeżyciami z Apulii ? Zapraszam do mojej grupy na Facebooku

Cechą charakterystyczną kuchni apulijskiej jest bazowanie na ubogich i prostych składnikach, ogólnodostępnych jak ryby z morza, czy pomidory z działki. Mieszkańcy Apulii – pasterze i rybacy, potrafili genialnie i ze smakiem wykorzystać składniki, które daje im ziemia i morze. Główne składniki używane w kuchni to: olej, pszenica, warzywa i ryby z pasa nadmorskiego. To też region, który był zarządzany przez przybyszy z innych krajów: Hiszpan, Arabów czy Szwabów, co odcisnęło swoje znaki w kuchni apulskiej.

Z włoskiego obcasa, otoczonego pięknymi gajami oliwnymi, pozyskuje się oliwę. Zajmuje one honorowe miejsce w kuchni włoskiej. Z ciekawostek oliwnych dodam, że jedna trzeciej całkowitej włoskiej produkcji oliwy pochodzi z Apulii. Również w Apulii uprawiana jest pszenica durum, z której produkuje się różne rodzaje makaronów i słynny chleb apulijski. Region słynie z ręcznie robionych makaronów o ciekawych kształtach i formach. To tuja sztuka kuchenna zostaw wyniesiona na wyżyny, a małe sekrety przekazywane przez matki córką, decydują o sukcesie dania. Drobne akcenty w przygotowywaniu potrawy, które robią różnicę.

Co zjeść w Apuli?

Orecchiette Con Le Cime Di Rapa

Orechiette to makaron w kształcie uszów, zaś ,,cime di rapa” to nacie rzepy brokułowej. Dodam że cime di rapa to warzywo typowo włoskie, zazwyczaj uprawiane w Apulii, gdzie stanowi tradycyjny produkt regionalny, ale też w Kampanii i Lacjum. Tłumacząc na polski ,,Orecchiette Con Le Cime Di Rapa ” to makaron z rzepą.

Kształt makaronu jest charakterystyczny dla miasta Bari, dlatego spotkasz go w każdej restauracji wśród pierwszych dań. A więcej o rożnych kształtach makaronu dowiesz się na blogu tym razem. Sposób lepienia orechiette możesz podglądnąć na ulicach starego miasto. Ten rodzaj makaronu jest sprzedawany przez gospodynie przed ich domami, które wykonują go na oczach przechodniów. Najczęściej jest podawany z cime di rapa czyli rzepą brokułową. To danie budzi bardzo mieszane emocje z powodu goryczy rzepy ale jest to klasyczne letnie danie, które można znaleźć w każdej restauracji. Z ciekawostek rzepa brokułowa jest bardzo niskokaloryczna – 100 gramów zawiera porcja to jedynie 32 kcal.

Acquasala

Czyli sałatka z chleba i pomidora z dodatkiem świeżej oliwy i oregano. Szalenie prosta a pyszna, jest to danie, które jest idealne na ciepłe dni… i kiedy nie ma się nic innego w domu. Świeże soczyste pomidory są tu kluczowe, bo ich miąższ razem z oliwą przesiąka regionalny chleb. Idealne danie dla miłośników pomidorów i glutenu. Jest to danie, które początkowo przygotowywali rolnicy z głębi lądu, jak i dla rybacy z wybrzeża. W szczególności Ci ostatni do namaczali chleba bezpośrednio w wodzie morskiej przed zjedzeniem, stąd prawdopodobnie nazwa. Acquasale wydaje się byc idealną przekąską dla nich wszystkich, łatwe w przygotowaniu, pożywne i jednocześnie tanie.

Frisella

Suchy i chrupiący chlebek w kształcie oponki, trochę jak bajgiel, podawany z oliwą z oliwek. Bardzo praktyczna przekąska na długie wędrówki. Zamoczony chlebek w osolonej wodzie staje się mięciutki i wyraźniejszy w smaku, a podany z pomidorami staje się friselle Salentina, specialnością dawnego regiony Salento – apulijski odpowiednik bruschetty.

Focaccia Barese

Ta szalenie popularna w Bari focaccia jest pieczona we wszystkich piekarniach w mieście, najczęściej z pomidorkami, oliwkami i oregano. Z powodu jej niezmiernej popularności jest ona pieczona przez cały dzień tak, aby każdy mógł spróbować ją na świeżo z pieca o każdej porze dnia. Idealny włoski street-food. Powiada się, że foccacia barese narodziła się, aby wykorzystać początkowe ciepło pieca opalanego drewnem, podczas gdy oczekiwano, że osiągnie idealną temperaturę do pieczenia chleba z pszenicy. Kolejnym zwycięstwem focacci jest fakt, że pokonała ona Maconald w jednym z apulijskich miasteczek. Okoliczni mieszkańcy, mając do wyboru amerykański fast food, a lokalną focaccie, częściej sięgali po to drugie. Zmuszając tym samym McDonald do zamknięcia.

Calzone di cipolla

Mimo że nazwa mogłaby sugerować, że jest to rodzaj pizzy, calzone di cipolla jest to jednak tarta na kruchym cieście wypełniona cebulą, pomidorami, oliwkami i anchois. Taki włoski cebularz dla tych, którzy zatęsknią za smakami ojczyzny. Mówi się, że calzone di cipolla powstał, aby zabawić dzieci, podczas gdy mamy piekły chleb. Dawano dzieciom kawałek ciasta i składniki, których ,,nie było szkoda” jak cebula, pomidory i olwik, żeby w międzyczasie czymś się zajęły, a nie przeszkadzały mamie. Calzone di cipolla wykonuje się przez cały rok, ale ma swoje ,,5 minut” podczas niektórych włoskich uroczystości jak karnawał 19 marca, dzień św. Józefa i 15 sierpnia.

Fave e Cicorie

Prosta i rustykalna przekąska z dwóch składników – pasty z gotowanej białej fasoli i liści dzikiej cykorii. Jeśli istnieje danie, które mogłoby powiedzieć więcej o Apulii, to właśnie to. Danie łączy ze sobą gorzki smak cykorii ze słodkim smakiem fasoli. Według niektórych kucharzy, biała fasola i cykoria to najbardziej „eksportowany” przepis poza regionem, a sam przepis na korzenie z Ostuni. Jest prosty, a zarazem bogaty smakowo. Dodatkowo ta potrawa ma wiele wartości odżywczych dla organizmu. Cykoria ma działanie przeciwalergiczne, poprawia koloryt skór, a zawarta witamina A dobrze ją odżywia. Dodatkowo usprawnia działanie przewodu pokarmowego. Idealna na przekąskę lub przystawkę, szczególnie dla jarzynożerców…

Panzerotti  

Szalenie popularny streetfood we Włoszech, pieróg z ciasta do pizzy, pochodzi z Apulii! Podobne do calzone, ale smażone w głębokim tłuszczu, dlatego w niektórych rejonach bywa nazywane ,,smażoną pizzą”. Panzerotti są idealną przekąską na drogę, i najlepiej odrazu wziąć dwa. Różnica między calzone a panzerotto wynika z rozmiaru, calzone jest większe.Panzerrotto narodziło sie z tradycji wykorzystywania resztek ciasta chlebowego, wypełnionego pomidorami i mozarellą. Obecnie panzerotto ma kilka kreatywnych wariantów i zamiast mozarelli bywa wykorzystywany inny ser, albo dodaje się szynkę do środka. Jeśli nadal nie wiesz, co zjeść w Apulii – to jest must-have!

Tiedda barese, lub Riso, Patate e Cozze

Czyli po prostu ryż, ziemniaki i małże. Początki tego dania wywodzą się z tradycji chłopskiej. Kiedy rolnicy wracali z pola, w szybki sposób można było im przygotować coś do jedzenia, tak więc otrzymywali ciepłe i pożywne danie. Na początku, gospodynie zbierały świeże warzywa lub wykorzystywały resztki, które miały w gospodarstwie. Później wkładały je na patelnię razem z ryżem i ziemniakami, zwiększając dawkę węglowodanów i przygotowując danie, które będzie energetyczne i przygotuje do dalszej pracy na roli. Przez długi czas było to danie biedoty i uświadamia,czym żywiono się w Apulii przez wieki. Ostatecznie warzywa zostały zastąpione małżami, kiedy przepis trafił na wybrzeże.

I pod taką postacią jest serwowany w Bari i okolicach nadmorskich. Taka szybka i pożywna zapiekana potrawa często jest podawana na przyjęciach. Zimną na ciepło prosto z pieca, a latem na zimno. Jeśli chcesz wiedzieć co zjeść w Apulii, żeby poznać najlepiej kuchnię regionalną, to ,,Riso, Patate e Cozze” jest dobrym wyborem.

Linguine Al Ricci

Kolejnym prostą i przepyszną nadmorską potrawą z Apulii jest oczywiście makaron z owocami morza, a konkretnie z jeżowcami. To szybkie danie zawiera tylko 5 składników i jest często podawana w nadmorskich restauracjach, szczególnie w szczycie sezonu, gdy jeżowce wędrują prosto z kutrów do kuchni.

Taralli

Ze względu na powszechność porównałabym je do polskich precli lub polskich obwarzanków. Co prawda taralii są mniejsze, dobrze wypieczone w środku, przez co można je konsumować przez klika dni, nie czerstwieją w środku, Mają kilka wariantów smakowych i sposobów przygotowywania, najlepiej kupić je w piekarni. Nie da się ich nie spotkać w Apulii. Często serwowane do wina lub razem z chlebem w restauracjach, jest przekąską, którą znajdzie się w każdym sklepie, barze czy restauracji. Mówi się, że taralli narodziły się pod koniec XVIII wieku za sprawą piekarzy. Nie chcieli wyrzucać resztek ciasta używanego do chleba, więc zaczęli wytwarzać te suche ,,herbatniki”, dodając oliwę i aromatyzując je ziołami.

Mam nadziej, że artykuł: Co zjeść w Apulii, zachęcił Cię do spróbowania czegoś lokalnego i charakterystycznego tylko dla tego regionu. A w ramach cyklu: kuchnia włoska, zapraszam do zgłębienia jedzenia w Toskanii.